
«Μόνον παρά τους πόδας του Ιησού σωφρονεί αληθινά ο άνθρωπος»
Ποιος δεν συγκινείται και μόνο στο άκουσμα, ότι συνάνθρωπός μας, όπου «εκ χρόνων ικανών, ιμάτιον ουκ ενεδιδύσκετο και εν οικία ουκ έμενεν«, να κάθεται σήμερα στα πόδια του Ιησού «ἱματισμένος καὶ σωφρονῶν«; ποιος δεν δακρύζει , βλέποντας τούτο τον άνθρωπο που «ἐν οἰκίᾳ οὐκ ἔμενεν ἀλλ” ἐν τοῖς μνήμασιν» ήρεμο …