Από το Γέροντα έχω τις καλύτερες αναμνήσεις…

Μαρτυρία κας Ανδριάνας Πισπιρίγκου

  • Κυρία Ανδριάνα, εσείς είχατε γνωρίσει τον π.Γερβάσιο;
  • Βεβαίως!
  • Πείτε μας, τι έχετε δει, ποια εμπειρία έχετε από το Γέροντα;
  • Τις καλύτερες! Την καλύτερη εμπειρία έχω από το Γέροντα, γιατί ήταν άνθρωπος που βοηθούσε. Κάναμε Θείες Λειτουργίες στον Άγιο Δημήτριο, στα Συχαινά που είχε την κατασκήνωση, που ήταν ακόμα ημιτελής και κοιμόμασταν σε ντιβάνια, σε σκηνές και περιμέναμε από την Αμερική να στείλουν τρόφιμα για να έχουμε. Τον αγαπούσαν πολύ το Γέροντα. Ειδοποιούσε από πιο νωρίς ότι έχει την κατασκήνωση και του στέλνανε διάφορα από την Αμερική. Βεβαίως, από την Αμερική, το θυμάμαι αυτό! Και ακόμη ήταν τότε η Αγία Παρασκευή άκτιστη, μόνο τη βάση της Αγίας Τράπεζας είχαν φτιάξει και τότε ψέλναμε εμείς στην κατασκήνωση που κάναμε τις ακολουθίες, τον εσπερινό. Η μία έλεγε ένα κομμάτι, η άλλη ένα άλλο και ψέλναμε και μας άφηνε ο παπούλης με τις αδερφές Ανδρικοπούλου. Ήταν τέσσερις αδελφές, οι καλύτερες, με την οικογένεια αγαπημένες και πηγαίνανε όλοι μαζί στο γέροντα Γερβάσιο. Ενώ εμένα έβλεπαν τη μαμά μου και της έλεγαν “πού την αφήνεις να πηγαίνει; Θα γίνει καλόγρια” και δεν με άφηνε να πηγαίνω, μη γίνω καλόγρια.
  • Δεχόταν πόλεμο ο παπούλης!
  • Πόλεμο! Ναι, ναι, ναι. Ένας άνθρωπος!!! χτύπαγε τη μαγκούρα και έλεγε η μαμά μου “γιατί σας λέει έτσι; να είναι μπροστά οι άνδρες και πίσω οι γυναίκες;” και με σκούνταγε η Ανδρικοπούλου η συγχωρεμένη η Δημητρούλα, γιατί όταν πηγαίναμε με τη  μαμά μου όλο και κάτι θα έλεγε ο Γέροντας και δεν θα της άρεσε της μαμάς μου. Έλεγε διάφορα η μαμά μου, δεν ήξερε από Κατηχητικό. Τις καλύτερες αναμνήσεις έχω από το γέροντα, τις καλύτερες!
  • Να έχουμε την ευχή του